Conferencia da escritora Mª Xosé Queizán
A concelleira de Igualdade Chus Lago presenta á escritora Mª Xosé Queizán, que intervirá co relatorio "Feminismo ou barbarie. O difícil ascenso para acadar a humanización" o venres día 16, ás 20 h no Centro Social NovaGaliciaBanco (rúa Policarpo Sanz,26. Esta actividade forma parte da programación mensual da Concellería de Igualdade co gallo do Día Internacional da Muller. Queizán participará tamén no almorzo litetario do sábado, 17 de marzo ás 10.30 horas no Centro de Documentación é Recursos Feministas.
Mª Xosé Queizán, nos traslada a seguinte cuestión: o poder dos machos sobre as femias.Poder herdado xa dos primates, perpetúase ao longo da evolución humana, condenando ás mulleres a parir, a un traballo escravo e excesivo, á cousificación, á tortura, á morte. O odio, desprezo e sadismo son motivacións para un abuso e un exterminio global, realizado con impunidade e avalado por normas e leis. O feminismo é a reacción contra esta barbarie. Ten como finalidade que as mulleres cheguen a ser humanas.
A súa traxectoria profesional
María Xosé Queizán (Vigo, 1939) é unha das escritoras de máis nítida voz da Galicia de hoxe. Directora da revista Festa da palabra silenciada e pensadora feminista, como narradora deu á luz as seguintes novelas: A orella no buraco (1965), Amantia (Xerais 1984), A semellanza (1988), O segredo da Pedra Figueira (Xerais 1989, 2003), Amor de tango (Xerais 1992), O solpor da cupletista (Xerais 2003), Ten o seu punto a fresca rosa (Xerais 2000) e Meu pais vaite matar (Xerais 2011) amais do volume de relatos ¡Sentinela, alerta! (Xerais 2002). Como poeta é autora dos seguintes títulos: Metáfora da metáfora (1991), Despertar das amantes (1993), Fóra de min (1995), Non o abras como unha flor (Xerais 2004) e Cólera (Xerais 2007). Froito da súa actividade teatral son a traxedia Antígona, a forza do sangue (Xerais 1991), o drama Cartuxeira (2008) e a comedia Neuras (2008). Ademais, traduciu para o galego relatos de Emilia Pardo Bazán e de Marguerite Yourcenar. Como ensaísta publicou: A muller en Galicia (1977), Recuperemos as mans (1980), Evidencias (Xerais 1990), Escrita da certeza (1995), Misoxinia e racismo na poesía de E. Pondal (1998), Racionalismo político e literario. Conciliar as Ciencias e as Humanidades (Xerais 2004), Anti natura (Xerais 2008), e Mary Wollstonecraft Shelley e a súa criatura artificial (Xerais 2011) e a última novela publicada en decembro de 2011 co título Meu pai vaite matar .
A súa traxectoria profesional
María Xosé Queizán (Vigo, 1939) é unha das escritoras de máis nítida voz da Galicia de hoxe. Directora da revista Festa da palabra silenciada e pensadora feminista, como narradora deu á luz as seguintes novelas: A orella no buraco (1965), Amantia (Xerais 1984), A semellanza (1988), O segredo da Pedra Figueira (Xerais 1989, 2003), Amor de tango (Xerais 1992), O solpor da cupletista (Xerais 2003), Ten o seu punto a fresca rosa (Xerais 2000) e Meu pais vaite matar (Xerais 2011) amais do volume de relatos ¡Sentinela, alerta! (Xerais 2002). Como poeta é autora dos seguintes títulos: Metáfora da metáfora (1991), Despertar das amantes (1993), Fóra de min (1995), Non o abras como unha flor (Xerais 2004) e Cólera (Xerais 2007). Froito da súa actividade teatral son a traxedia Antígona, a forza do sangue (Xerais 1991), o drama Cartuxeira (2008) e a comedia Neuras (2008). Ademais, traduciu para o galego relatos de Emilia Pardo Bazán e de Marguerite Yourcenar. Como ensaísta publicou: A muller en Galicia (1977), Recuperemos as mans (1980), Evidencias (Xerais 1990), Escrita da certeza (1995), Misoxinia e racismo na poesía de E. Pondal (1998), Racionalismo político e literario. Conciliar as Ciencias e as Humanidades (Xerais 2004), Anti natura (Xerais 2008), e Mary Wollstonecraft Shelley e a súa criatura artificial (Xerais 2011) e a última novela publicada en decembro de 2011 co título Meu pai vaite matar .