A Orquesta Clásica de Vigo súmase á celebración da Reconquista con "Música e Resistencia"
A Orquesta Clásica de Vigo ofrecerá o sábado 28 de marzo o primeiro dos tres concertos programados dentro de "Música e Resistencia". Será ás 21,00 h na Colexiata, coa entrada libre ata completar o aforamento. O ciclo continuará o 5 de abril e o 1 de maio, na Igrexa dos Salesianos e no Teatro Afundación, respectivamente.
O Concello de Vigo colabora coa Orquestra Clásico de Vigo no ciclo de concertos "Música e Resistencia", onde se tratarán as obras de distintos compositores desde un punto de vista temático. Tal e como explicaron en rolda de prensa, o concelleiro de Cultura, Cayetano Rodríguez e o O fío conductor que aborda a música como elemento xerador de identidade en tres escenarios posibles. Os concertos terán lugar os días 28 de marzo, sábado, na Concatedral ás 21,00 h; o domingo 5 de abril, na Igrexa María Auxiliadora, ás 20,30 h no Teatro Afundación. Nos dous primeiros casos, a entrada será libre ata completar o aforamento; no caso do 1 de maio, trátase dun concerto a beneficio do Banco de Alimentos, polo que as entradas canxearánse a cambio de donativos a esta institución.
A música, como ocorre con outras manifestacións artísticas, é un elemento que serve para unir a un pobo, esto é debido a que nos vemos reflectidos na arte. A Reconquista de Vigo é un exemplo para todos os vigueses e viguesas pois representa como ningún outro feito a nosa historia de loita dunha cidade para defender a súa libertade fronte ao que representa a opresión estranxeira, valores que hoxe en día seguimos a defender.
Este ciclo de concertos pretende poñer de manifesto como a música serve para estes fins comúns. A exaltación do triunfo sobre a opresión externa é un dos mellores exemplos, pois non hai celebración sen música. A través deste ciclo de concertos, a Orquesta Clásica de Vigo pretende ofrecer unha lectura distinta da música con fin de desenvolver unha serie de propostas temáticas que aporten valor engadido á mera interpretación das propias obras.
O ciclo comeza o sábado 28 de marzo con dúas obras que fan referencia a este momento histórico fundamental para a cidade. Iniciarase o concerto coa Batalla de Wellington, composta por L.V. Beethoven en 1813, trátase dunha obra que fai referencia á batalla da Guerra de Independencia, un momento crucial para a historia de Europa pois é o principio do fin do Imperio Napoleónico. En segundo lugar representarase un Te Deum, obra coa que os vigueses e viguesas colebraron o 29 de marzo de 1809 o triunfo fronte ao Cristo da Victoria. Con estas dúas obras ponse de manifesto a importancia da música como elemento unificador dun pobo que se levanta contra un invasor.
O segundo concerto, o 5 de abril, serve para reflexionar a capacidade da música como válvula de escape nun momento de dor e opresión extrema. Unha fórmula de empresión fundamental cando as palabras non serven. Para iso poñerase en relación tres obras de distintos momentos, dous de temática relixiosa baseada na Semana Santa e o Cuarteto para o fin dos tempos, composta por Oliver Messiaen en 1940-41, tempo no que estivo recluído nun campo de concentración. Unha comparativa entre dous temas distintos e distantes no tempo pero que sen dúbida presentan unha forte conexión.
O ciclo termina o 1 de maio, con tres obras que representan o mito romántico do triunfo das ideas tras a morte, con tres obras de distintas épocas e estilos. A obertura Egmont, composta por Beethoven, é o mellor exemplo deste espírito. Un conde flamenco que deu a súa vida por revelarse ao Duque de Alba. Más tarde Goethe escribiría unha traxedia onde se exaltaría a idea romántica do heroe que dá a vida polo seu pobo e cuxas ideas triundan tras a súa morte. Pero non todo é celebración, tras a guerra sempre sega o loito polos que non regresan, este é o caso de Le Tombeau de Couperin, que foi composta por Ravel a modo de homenaxe aos seus compañeiros caídos na Gran Guerra, nun intento de expresar que o seu esforzo e o seu sacrificio non sería esquecido. Para rematar, a Sinfonía do Novo Mundo de Antonin Dvorak, unha obra que representa a aspiración a crear e habitar novos mundos, aínda que estes aínda non existan. Mundos que se poden crear desde a música.
Descargar todas as imaxes
A música, como ocorre con outras manifestacións artísticas, é un elemento que serve para unir a un pobo, esto é debido a que nos vemos reflectidos na arte. A Reconquista de Vigo é un exemplo para todos os vigueses e viguesas pois representa como ningún outro feito a nosa historia de loita dunha cidade para defender a súa libertade fronte ao que representa a opresión estranxeira, valores que hoxe en día seguimos a defender.
Este ciclo de concertos pretende poñer de manifesto como a música serve para estes fins comúns. A exaltación do triunfo sobre a opresión externa é un dos mellores exemplos, pois non hai celebración sen música. A través deste ciclo de concertos, a Orquesta Clásica de Vigo pretende ofrecer unha lectura distinta da música con fin de desenvolver unha serie de propostas temáticas que aporten valor engadido á mera interpretación das propias obras.
O ciclo comeza o sábado 28 de marzo con dúas obras que fan referencia a este momento histórico fundamental para a cidade. Iniciarase o concerto coa Batalla de Wellington, composta por L.V. Beethoven en 1813, trátase dunha obra que fai referencia á batalla da Guerra de Independencia, un momento crucial para a historia de Europa pois é o principio do fin do Imperio Napoleónico. En segundo lugar representarase un Te Deum, obra coa que os vigueses e viguesas colebraron o 29 de marzo de 1809 o triunfo fronte ao Cristo da Victoria. Con estas dúas obras ponse de manifesto a importancia da música como elemento unificador dun pobo que se levanta contra un invasor.
O segundo concerto, o 5 de abril, serve para reflexionar a capacidade da música como válvula de escape nun momento de dor e opresión extrema. Unha fórmula de empresión fundamental cando as palabras non serven. Para iso poñerase en relación tres obras de distintos momentos, dous de temática relixiosa baseada na Semana Santa e o Cuarteto para o fin dos tempos, composta por Oliver Messiaen en 1940-41, tempo no que estivo recluído nun campo de concentración. Unha comparativa entre dous temas distintos e distantes no tempo pero que sen dúbida presentan unha forte conexión.
O ciclo termina o 1 de maio, con tres obras que representan o mito romántico do triunfo das ideas tras a morte, con tres obras de distintas épocas e estilos. A obertura Egmont, composta por Beethoven, é o mellor exemplo deste espírito. Un conde flamenco que deu a súa vida por revelarse ao Duque de Alba. Más tarde Goethe escribiría unha traxedia onde se exaltaría a idea romántica do heroe que dá a vida polo seu pobo e cuxas ideas triundan tras a súa morte. Pero non todo é celebración, tras a guerra sempre sega o loito polos que non regresan, este é o caso de Le Tombeau de Couperin, que foi composta por Ravel a modo de homenaxe aos seus compañeiros caídos na Gran Guerra, nun intento de expresar que o seu esforzo e o seu sacrificio non sería esquecido. Para rematar, a Sinfonía do Novo Mundo de Antonin Dvorak, unha obra que representa a aspiración a crear e habitar novos mundos, aínda que estes aínda non existan. Mundos que se poden crear desde a música.