A cidade homenaxea aos heroes da Reconquista na Praza da Independencia

Bando co gallo do

DÍA DA RECONQUISTA

Viguesas e vigueses!

Celebramos cada ano na contorna da centenaria praza da Constitución, epicentro histórico da nosa cidade e testemuña muda da nosa historia, unha festa popular para honrar e render homenaxe ás mulleres e homes que devolveron a Vigo a súa liberdade. E non é casual que praza tan principal leve o nome da norma xurídica que recoñece, proclama e garante os nosos dereitos e consolidou o sistema político que máis paz e liberdade trouxo nunca ao noso país, a democracia.

Son heroes e heroínas cuxo sacrificio e entrega rememoramos, incluso revivimos, nesta festa, orgullosos e agradecidos.

Son para todos nós un exemplo de dignidade, compromiso e valentía nun momento especialmente tenso e violento e que tanto nos recorda a situación na que se atopa hoxe e dende fai xa tres anos o pobo ucraíno, sumido nunha cruenta guerra de horror e destrución, ao que non esquecemos.

A inxente proeza dos vigueses de antano, convertendo a nosa cidade na primeira de toda Europa en expulsar ás tropas francesas de ocupación supuxo unha épica vitoria sobre o emperador Bonaparte e valeulle á cidade o recoñecemento do rei Fernando VII que lle concedeu á Vila de Vigo o título de cidade fiel, leal e valorosa.

Aínda que o regreso do monarca lexítimo simbolizou a recuperación da nosa liberdade como país, o seu foi un reinado aciago e retrógrado que nos privou das bondades do liberalismo político que empezaba a prosperar da man da Constitución de 1812, para impoñernos de novo o absolutismo monárquico, facéndonos deixar de ser cidadáns para volver a ser súbditos.

A verdadeira liberdade vai necesariamente ligada ás ideas de democracia e Constitución, porque un pobo nunca será libre se non o son todos e cada un dos seus membros e non será próspero se esa prosperidade non alcanza a todos. E esa é unha loita que se libra día a día.

Cada ano lembramos as proezas alcanzadas baixo o mando certeiro de Pablo Morillo e Bernardo González “Cachamuíña”, quen foi ferido ás portas da Porta de Gamboa cando arriscaba a súa vida para abrila. No ano 1869 o Pleno Municipal acordou derribar a Porta de Gamboa e abrir nela unha nova rúa, chamada Carral, en homenaxe aos doce militares galegos fusilados en 1846 na vila coruñesa de Carral por liderar unha revolución progresista e galeguista á que se sumaron as principais vilas galegas, sendo a vila de Vigo a última en ser derrotada.

Os seus herdeiros son as e os voluntarios da Cruz Vermella e de Cáritas, as mulleres da Rede de Mulleres Veciñais contra os Malos Tratos, as nais da fundación Érguete e tantas e tantos vigueses que se esforzan cada día por mellorar a calidade de vida dos demais, por facernos a todos, como persoas, como pobo e como cidade, máis libres.

E nesa loita todos temos o noso lugar, por dignidade, convivencia e solidariedade. Os vigueses de nacemento e tamén os que coma min fomos benvidos nesta cidade rica en valores, motor económico da nosa rexión e referente de galeguidade inclusiva. Unha cidade humanizadora, situada á vangarda arquitectónica e con símbolos tan destacados como o edificio da Cidade da Xustiza, outrora hospital Xeral, que primeiro se dedicou a curar as persoas e agora a curar as fracturas e os conflitos sociais por métodos pacíficos, revelando o empuxe e forza dinamizadora da nosa cidade, albergando seccións da Audiencia Provincial, tribunais contencioso administrativos, sociais e do penal, un xulgado do mercantil e mesmo unha fiscalía propia; acercando a Xustiza á cidadanía por medio de profesionais comprometidos en facer o seu labor con fidelidade aos principios constitucionais e con respecto aos dereitos cidadáns, eixo central de todo.

A nosa cidade reivindica a coraxe das viguesas e vigueses de 1809 como símbolo do esforzo e coraxe que aniña dentro de cada un de nós. Fagamos extensivo o recoñecemento aos idealistas, ás mentes inquedas, aos inconformistas, ás soñadoras e a todos aqueles que dedican parte da súa vida e do que son a facer mellor a nosa cidade e a axudar ás persoas menos favorecidas; eles son tamén os nosos heroes e heroínas. E sabede que todos podemos contribuír a este triunfo colectivo que representa a mellora da calidade de vida dos nosos veciños e a defensa dos dereitos de todos e dos dereitos de cada un. Moitos son os problemas e os obstáculos, mais tamén moitas son as solucións que nacen da resiliencia e da empatía. Grandes son as inxustizas e as penurias que vemos ao noso arredor e que algúns padecen, pero tamén é enorme o caudal e o potencial dun pobo comprometido.

Por iso hoxe, coma entón e coma sempre, dígovos:

Que comece a Reconquista!

Óscar Vladimir Vallejo Torres, Fiscal Xefe da Fiscalía de Área de Vigo